به قلعه‌های کوچک میان قلعه‌های بزرگ‌تر که محل انجام امور اداری توسط فرانروای شهر بود، ارگ می‌گویند. ارگ‌ها در حافظه‌ی تاریخ کشور ایران جایگاهی تعریف شده و منحصر به فردی دارند. به گونه‌ای که هنوزهم در شهرهایی از کشورمان شاهد این بناهای باشکوه هستیم که هرکدام قدمت و تاریخچه‌ی مربوط به خود را دارند. ارگ راین بنایی خشتی با مساحتی بیش از ۲۰ هزار متر مربع یکی از همین ارگ‌ها است. این ارگ شباهت بسیاری به ارگ بم دارد. ارگ راین که در زمان‌های گذشته بر اثر عوامل طبیعی و انسانی تخریب و ویران شده است، تاکنون بارها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. ارگ راین که یکی از بزرگترین بنا‌های خشتی معروف جهان است با ۲۲ هزار متر مربع بر فراز تپه‌ای با عظمت قرار گرفته است. به گفته‌ی تاریخ نگاران، راین منطقه‌ای با قدمت و تمدن کهن، مربوط به زمان ساسانیان است. این منطقه که به واسطه قرار گرفتن در بزرگراه غرب به شرق و مسیر کرمان به جیرفت و بندرعباس،دارای موقعیت مناسبی بود،طی مرور زمان به یکی از مراکز داد و ستد کالا، بافت پارچه‌های ارزشمند خراسانی، مصری و عراقی و مرکز ساخت صنایع دفاعی مانند شمشیر و تفنگ تبدیل شد. این قلعه که تماما از خشت خام ساخته شده، تنها دارای یک ورودی است که در سمت شرقی آن واقع شده است و به وسیله‌ی سردر بزرگ و باشکوهی به محوطه‌ی داخی راه می یابد. همانند ساختار یگانه‌ی تمامی ارگ‌ها، ارگ راین نیز دارای بخش عامه نشین و اعیان نشین است که فضاهای معماری مورد نیاز مردم از جمله زورخانه، مکتب خانه، سرباز خانه، بارانداز، ساختمان قرنطینه، مسجد، انبار و اصطبل در آن دیده می‌شود. همچنین این ارگ دارای بخش‌های دیگری چون بخش نگهبانی است که در نزدیکی درب ورودی آن قرار گرفته است و از قسمت فوقانی با منفذی مربع شکل به سمت پایین دید دارد که در گذشته نگهبانان از این نقطه ورود و خروج افراد را کنترل و مورد بررسی قرار می‌دادند. به علاوه در قسمت ورودی ارگ راین جایگاه آهنگران و افرادی که به شغل چاقو سازی و ساخت ابزار فلزی مشغول بوده‌اند به چشم می‌خورد.