تنگه واشی

تنگه واشی در فاصله حدود ۲۰ کیلومتری فیروزکوه قرار گرفته است. در کیلومتر دو جاده فیروزکوه به تهران،‌ مسیر فرعی به‌سمت روستای «جلیزجند» وجود دارد. این روستا در ۱۰ کیلومتری این جاده فرعی، دروازه ورود به‌سمت تنگه واشی است. با گذشتن از روستا و دشت وسیع کشاورزی پس از آن و باغ‌های میوه، به رودخانه‌ای می‌رسید که در طول تنگه واشی جریان دارد و از آبشار ساواشی سرچشمه می‌گیرد. از این منطقه چشم‌انداز مناسبی به تنگه و مسیر وجود ندارد.

روستای جلیزجند در ابتدای مسیر تنگه، روستایی پرپیچ‌وخم و با پستی و بلندی فراوان است. در بسیاری از قسمت‌ها مسیر بسیار باریک می‌شود. می‌توانید زمانی را به قدم زدن در روستا و لذت از آب و هوای بکر آن اختصاص دهید. گردش در روستای جلیزجند خالی از لطف نیست. دوغ پنج گیاه این روستا که ترکیبی از گیاهان محلی آویشن، نعناع، کاکوتی، پونه جنگلی و پونه کوهی است، طرفداران زیادی دارد. پس از گذشتن از روستا، به پهنه‌ای سرسبز و زیبا خواهید رسید که مزارع گندم و سیب‌زمینی و باغ‌های میوه در آن خودنمایی می‌کنند. در اغلب اوقات، کشاورزان و باغداران مشغول کار هستند و با رویی گشاده از گردشگران استقبال می‌کنند. قسمت ابتدایی تنگه، چشم‌انداز و فضای خاصی برای اتراق ندارد. برای لذت بردن از طبیعت این منطقه باید دل به آب بزنید. با وارد شدن به تنگه واشی و گذراندن فاصله‌ای در حدود یک و نیم کیلومتر در آب، به دشت زیبای ساواشی خواهید رسید. اگر تمایل به اتراق کردن دارید، این دشت زیبا برای این منظور مناسب است. به یاد داشته باشید که عبور از تنگه واشی برای همه افراد ساده نیست. این منطقه گرچه یکی از بهترین مقاصد طبیعت گردی اطراف تهران است، اما طی کردن این مسیر برای کودکان و افراد دارای ناتوانی‌های جسمی، مقدور نیست. تنگه سا سنگلاخی است و گذشتن از آن نیاز به صخره‌نوردی و سنگ‌نوردی سبک دارد، اما عمق آب آن از تنگه واشی کمتر و مسیر آن نیز کوتاه‌تر است پس از اتراق در این دشت و رفع خستگی، نوبت به ورود به تنگه دوم می‌رسد. تنگه سا سنگلاخی است و گذشتن از آن نیاز به صخره‌نوردی و سنگ‌نوردی سبک دارد، اما عمق آب آن از تنگه واشی کمتر و مسیر آن نیز کوتاه‌تر است. در طول این مسیر،‌ منظره آب جاری روی سنگ‌ها و ریزش آن به پایین، آبشارهای کوچک و زیبا ساخته‌اند. باید خیلی مراقب باشید که روی سنگ‌های خیس سر نخورید. با رسیدن به انتهای تنگه سا، آبشار ساواشی آشکار می‌شود و تماشای زیبایی آن، خستگی شما را ازبین می‌برد. این قسمت از تنگه کاملا سنگلاخی است و برای اتراق کردن خیلی فضای مناسبی ندارد. به‌خصوص اگر در روزهای تعطیل به این منطقه سفر کنید، بهتر است برای اطراق طولانی و صرف غذا و تنقلات، دشت ساواشی را انتخاب کنید. در پشت آبشار دشت زیبا و مناظر دیدنی وجود دارند، اما تردد به آنجا چندان هم ساده نیست.

در طول مسیر تنگه واشی، کتیبه تاریخی زیبایی خودنمایی می‌کند، که یادگار از دوران قاجار است. این کتیبه سنگی ابعادی در حدود ۶ در هفت متر دارد و یکی از سه کتیبه معروف فتحعلی شاه قاجار است. عمر این کتیبه تاریخی به حدود ۱۸۵ سال می‌رسد و تصویر شکارگاه با منظره اسب، نیزه‌ها، شکارها و پسران و نوادگان فتحعلی شاه، در آن حکاکی شده‌اند. این شاه قاجار با الگوبرداری از نقش برجسته‌های شیراز، سه هنرمند معمار ،نقاش و سنگ‌تراش را به خلق این اثر مامور کرد. قرار گرفتن این کتیبه در دل کوه، آن را از آسیب‌های طبیعی حفظ کرده است اما متاسفانه در طول زمان گردشگران آسیب‌هایی به ایین کتیبه رسانده‌اند.

کرم ضدآفتاب، عینک دودی مناسب و کلاه‌های آفتابگیر، لباس اضافی، بادگیر، کفش کوهنوردی، دمپایی یا صندل برای عبور از آب، جعبه کمک‌های اولیه، عصای کوهنوردی و جی پی اس از لوازمی است که در سفر به تنگه واشی باید همراه داشته باشید.