تاج‌الدین ابراهیم کردی سنجانی معروف به شیخ زاهد گیلانی از صوفیان بزرگ ایران بود.خویش را ابراهیم گیلانی می‌گفته است. پدر او روشن امیربابل بن شیخ بندارکردی سنجانی بود و این خاندان تاهفت جدشیخ و شیخ زاده بوده اند و جد هفتم ایشان مریدبن الاشیخ نام داشت.
روشن امیر پدر شیخ زاهد از ده بهرالاله که ازدههای کوهستان گیلان بود همسری برگزید و تاج الدین ابراهیم درسیاورود از این مادربه دنیا آمد. روشن امیر ظاهرا درسیاورود مسکن داشته و در همانجا از دنیا رفته است.
شیخ زاهد در طفولیت و هنگامی که هنوز به مکتب می‌رفت ، به خدمت سیدجمال الدین درمقام بوته سر در ده مالاوان رسیده ومرید او گشته است و آغاز زهد وی از همان اوان کودکی بوده است
اوقات او به زراعت می‌گذشته وزمین برنجزاری داشته است. اقامت او در گیلان بیشتر در سیاورود بود وگاهی نیز در هلیه کران ازبلوک خانبلی اقامت می‌کرده است که ازیک طرف به سفیدرود و ازطرف دیگر به دریای خزر نزدیک بوده است و از اقامتگاه وی تا لب دریا نزدیک نیم فرسنگ مسافت بوده است وبه همین جهت گاهی به لب دریا می‌نشسته است.
آرامگاه این شیخ ضریحی چوبی دارد در منتهای سادگی است و هیچگونه کتیبه‌ای ندارد. با کاشی سبز رنگ پوشیده شده است و در ارتفاع 10-15 سانتی‌متری از کف می‌باشد. بر فراز این بقعه گنبدی که به شکل خاصی طراحی شده است قرار دارد که شکل ویژه آن موجب می‌شود تا بارندگی‌های منطقه موجب خرابی آن نشود.
در این بقعه و در جوار مزار شیخ زاهد گیلانی مزاری وجود دارد که متعلق به سید رضی بن سید مهدی الحسینی باشکیجانی می‌باشد که در سال 834 هجری درگذشته و در این مکان به خاک سپرده شده است، برخی معتقدند که مزار قبلی شیخ در سیاورود بود و سلطان حیدر صفوی بنابر خوابی که دیده است بقایای پیکر شیخ را از مزار قبلی‌اش به مکان فعلی انتقال داده است.
معماری
بنا، ساختمانى هرمى شکل با پوشش سفالى و گنبد نوک‌تیز است که از دو سو، ایوانى آن را احاطه کرده است. سقف درونى بقعه، داراى گچ‌برى است و ازاره‌هاى آن، با کاشى‌هاى رنگى و گلدار مزین شده است. بنای بقعه دارای دو اتاق مربع و مستطیل شکل در کنار است. در سمت شمال، ایوان طویلی با هفت فیلپا قرار دارد. در شرق حرم، ایوانی با شش فیلپا و در حاشیه و قسمت جنوبی همین اتاق نیز ایوان دیگری با شش فیلپا دیده می‌شود. ازاره دیوارهای ایوان‌ها تا ارتفاع ۱۱۵سانتی متر با کاشی کاری هفت رنگ عصر قاجار تزیین شده است و طاقچه‌هایی با طاق جناقی در قسمت‌های مختلف ایوان به چشم می‌خورد. بنا دارای گنبد هرمی و هشت ترک است که شیب تند آن به دلیل عبور سریع آب باران ساخته شده است. سطح حره را با کاشی کاری زرد و آبی، سفید و سیاه، با نقوش سنتی و گل دار پوشانده‌اند. اطراف گنبد و دیگر نقاط بنا را با سفال پوشش داده‌اند. این بنا متعلق به قرن نهم قمری بوده و دارای شماره ثبت ملی ۸۲۴ از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور است.
