مساحت منطقه در حدود 24/1214 هکتار و محیط آن در حدود 14/17 کیلومتر بوده و در تاریخ 21/3/1381 مورد حفاظت قرار گرفت . توسکا، بید، صنوبر، تمشک، علف هفت بند ، سرخاب کولی، تاج ریزی پوشش گیاهی خشک منطقه و گیاهان آبزی شامل نیلوفر تالابی ، تراپا، نی، لویی، اسپرغان، آلاله آبی ، عدسک‌ها، تخت قورباغه، مریم آبی، بارهنگ آبی می‌باشند . عمده پرندگان منطقه گونه‌های مهاجر آبی انواع قو، غاز، مرغابی‌ها از جمله سرسبز ، گیلار، خوتکا ، سرحنایی، اردک سیاه کاکل، ارده ای و چنگر، چنگر نوک سرخ ، انواع حواصیل، اگرت، گاوچرانک، چوب پا، آووست، ماهیخورک، پرستو، انواع گونه‌های شکاری مثل سنقر تالابی، عقاب تالابی، لیل می‌باشد . پناهگاه حیات وحش سرخانکل از طرف شمال به کانال ماهروزه و از طرف جنوب به روستاهای هندخاله ، سیاه درویشان و از طرف شرق به رودخانه هندخاله و از طرف غرب به رودخانه تازه بکنده محدود می‌باشد . این منطقه پوشیده از آزولا ، سه کوله خیز ، لاله تالابی و نیزار می‌باشد که گونه غالب گیاهی آن را نی ، لوئی تشکیل میدهد. از حیات وحش پناهگاه حیات وحش سرخانگل پرندگان مهاجر نظیر قو ، غاز ، چنگر و انواع مرغابیها ، طاووسک ، یلوه ، کاکایی نیز در این منطقه زمستان گذرانی می‌نمایند . منابع آبزی منطقه نیز دو نوع هستند سوف، هشترخان، کپور، سیم، شوک ( اردک ماهی ) و ماهیان مهاجر از قبیل ماهی سفید، سفید کولی و سیاه کولی ماهیان بومی منطقه هستند پناهگاه حیات وحش سرخانگل از مهمترین زیستگاههای تالاب انزلی محسوب می‌شود و مامن بسیار مناسبی برای زمستان گذرانی پرندگان مهاجر است. هر ساله هزاران قطعه پرنده به این منطقه مهاجرت کرده و از امنیت آن برای تغذیه بهره می‌برند. اراضی حاشیه ای این گونه زیستگاه‌ها عمدتا نقش بسیار موثری در تکمیل زنجیره‌های غذایی داشته و منبع تغذیه ای بسیار مناسبی برای پرندگان کنار آبزی محسوب می‌شوند .