منطقه حفاظت‌شده گاندو در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان واقع است. این منطقه ۴۵۶ هزار هکتار وسعت دارد که بیشتر آن در شهرستان چابهار و بخشی در شهرستان سرباز واقع شده‌است.
 

همچنین شرایط خاص اکوسیستم رودخانه‌اى این منطقه امکانات زندگى نوعى ماهى عجیب به نام ماهى گِل خور با نام علمى Perio phthalinuse فراهم آورده است که قادر به زیست در آب‌هاى کم عمق و بستر گِلى رودخانه‌هاست.
 

خط ساحلى دریاى عمان که مرز جنوبى این منطقه را تشکیل مى‌دهد، ناحیه قشلاقى پرندگان آبزى است و نیز، محل مهمى براى تخم‌‌گذارى لاک‌پشت سبزدریایى به شمار مى‌آید.

این منطقه نام خود را از کوه گنو گرفته است که در داخل منطقه واقع شده است و بعد از کوه فارغان دومین کوه بلند شهرستان بندرعباس است . منطقه حفاظت شده گنو در شمال غربی و در فاصله 30 کیلومتری شهر بندرعباس قرار گرفته و جاده اصلی بندرعباس به سیرجان طول 35 کیلومتر انجام می گیرد.

مسیر دسترسی به قله کوه گنو از راه مالرو کوهستانی دزک به بندر آگاه می باشد که البته یالهای غربی دارای شیب ملایمتری هستند و امکان دسترسی پیاده به قله کوه را فراهم می سازند.این منطقه از نظر منابع کمبودی ندارد. به ویژه چشمه های موجود در منطقه اغلب در تمام فصول قادرند آب مورد نیاز حیات وحش کویر را تامین کنند.

یکی از مهمترین منابع آبی این منطقه چشمه های آب گرم گنو می باشد که از نظر خواص دارویی کانونهای شناخته شده ای هستند و از دیرباز مورد استفاده اهالی و مسافرین قرار گرفته اند

تنوع پوشش گیاهی : این منطقه از دامنه تا قله کوه مشتمل بر انواع درختان گرمسیری ، استیپ کوهپایه های و گونه های گیاهی نواحی سردسیری است . اغلب دره های آن پوشیده از درختان و درخچه ها است .

دشتها با ارتفاعات میانی آن عرصه گونه هایی چون آکاسیا، کنار، کهور و استبرق است و از ارتفاعات میانی تا قله کوهها جایگاه درختانی چون بنه و بادام می باشد. این منطقه دارای تنوع قابل توجهی از حیات وحش کویر دشتزی و کوهزی است . جبیر، قوچ ، میش ، بز، پازن ، گرگ و کفتار از پستانداران مهم آن به شمار می روند و کرکس ، دال سیاه ، هما ، قرقی ، تیهو ، کبک و جیرفتی از پرندگان قابل ذکر منطقه هستند.