روستای مجارشین یکی از روستاهای صخره‌ای ایران است که نام خود را از میرزانشین گرفته است. این روستا در آذربایجان شرقی قرار گرفته است. معرفی روستا روستای مجارشین با مساحتی بالغ بر ۱۶۰ هزار مترمربع در فاصله ۳۰ کیلومتری با شهر اسکو و ۲۰ کیلومتری آذرشهر قرار دارد. مجارشین روستایی تاریخی است که در دل طبیعت سرسبز، بکر و کوهستانی استان آذربایجان شرقی واقع شده است. همچنین «مجارشین» گنجینه‌ای از آثار تاریخی، مناظر طبیعی و جاذبه‌های گردشگری متعدد و متنوع به شمار می‌رود. بارزترین مشخصه‌های فعالیت‌های اهالی این روستا زراعت، باغبانی، دامداری و قالی‌بافی است. پوشش گیاهی مجارشین را بیشتر درختان گردو و قلمه تشکیل داده است. دامداری در این روستا به دلیل وجود مراتع زیاد و مخصوصا مراتع سرسبز سویوخ بولاغ و آغ دره نسبت به روستاهای اطراف گسترده‌تر است که نتیجه آن وفور محصولات لبنی و به تبع آن کمک به اقتصاد خانوار روستایی است. مجارشین از نظر وضع طبیعی، روستایی کوهستانی با خانه‌های پلکانی است و دارای جاده آسفالته با شهرستان‌های اسکو و آذرشهر است. روستای مجارشین همچنین محل تلاقی دو جاده آذرشهر و اسکو به گنبرف است که از این لحاظ نیز موقعیت بسیار ممتازی نسبت به روستاهای اطراف خود دارد. کوه اوریان (اوریان داغی) مرتفع‌ترین نقطه روستا با ارتفاع ۲۸۵۰ متر است. یکه‌سورا کوهی است که روستای مجارشین در دامنه‌های آن ایجاد شده است و بین اهالی روستا از تقدس بسیاری برخوردار است. به طوری که بعضی از اهالی، به خصوص زنان روستا، برای نذر و نیایش به بالای کوه می‌روند. در سال‌های اخیر اغلب اهالی روستا به شهرهای تبریز، آذرشهر و ایلخچی مهاجرت کرده‌اند که اصلی‌ترین علت آن مانند دیگر روستاهای ایران بیکاری و عدم درآمد کافی اهالی روستا بوده است. وجه تسمیه روستا مجارشین، در اصل میرزا نشین «میرزه (میرزا) رشین- میرزه (میرزا) نشین» بوده است. در زمان سیاست یکسان‌سازی فرهنگی رضاشاه پهلوی که تغییر نام جاهای ایران به خصوص آذربایجان جزئی از این سیاست بود، نام این روستا نیز مانند دیگر جاها تغییر یافته است. البته اهالی این روستا و روستاهای اطراف نام این روستا را با گویش قدیمی خود یعنی «میرزه رشین» (یا همان میرزا نشین) به کار می‌برند.