در دوره صفویه مدارس بسیاری در جاهای مختلف ایران، بویژه در اصفهان که پایتخت صفویان محسوب می‌شد ساخته شد. یکی از این مدارس، مدرسه جلالیه اصفهان بود. مدرسه جلالیه در اواخر عصر صفویه در زمان شاه سلطان حسین صفوی، اخرین پادشاه صفویان و در سال ۱۱۱۴ هجری قمری بنا شده است. این مدرسه را جلال‌الدین محمد حکیم که سمت طبیب مخصوص شاه سلطان حسین را بر عهده داشت ساخته است. این مدرسه که کارکرد آن بیشتر در زمینه آموزش طلاب دینی عصر صفویه بوده است در محله احمدآباد اصفهان واقع شده است. در سردر مدرسه جلالیه اصفهان کتیبه‌ای نصب شده است. این کتیبه تاریخ سال ۱۱۱۴ هجری قمری را نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد تاریخ بنای مدرسه باشد، برخی از محققین سال اتمام بنا را ۱۱۱۵هجری قمری نیز ذکر می‌کنند. مدرسه جلالیه دو ایوان در شمال و جنوب بنا دارد. همچنین حجره‌هایی که در جناح‌های ساختمان ساخته شده که برای اقامت طلاب در نظر گرفته شده است. در مدرسه جلالیه کتیبه‌هایی وجود دارد که با خط ثلث و کوفی نوشته شده‌‌اند. به کار بردن تزیینات کاشی‌کاری، معقلی، مقرنس‌کاری و گچ بری در معماری مدرسه آن را در زمره بناهای جالب توجه اواخر دوره صفویه قرار می‌دهد. بانی مدرسه(جلال الدین حکیم)، در یکی از حجره‌های ایوان شمالی مدرسه جلالیه دفن شده که اکنون آرامگاه وی محسوب می‌شود.
مدرسه جلالیه مربوط به دوره صفوی است و آدرس آن را می‌توانید در محله احمدآباد، روبروی خیابان گلزار جستجو کنید. این بنای تاریخی در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۷۵۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. امروزه بخشی از مدرسه جلالیه، توسط دفتر فنی مرکز مدیریت حوزه علمیه اصفهان مرمت شده است و در حال حاضر محل استقرار طلاب حوزه علمیه است. به طور خلاصه می‌توان گفت مدرسه جلالیه به کارکرد سابق خود بازگشته است.
