این خانه تاریخی دارای دو شاه‌نشین در جبهه شمالی و جنوبی، دو حیاط اندرونی و بیرونی و دوازده اتاق است. اتاق هفت دری این خانه از دو طرف دارای شیشه‌کاری است. این شیشه‌کاری‌ها روی هفت لنگه در که به آن اُرُسی گفته می‌شده قرار گرفته‌است که در زمان تابش نور آفتاب محیطی بسیار زیبا را در این اتاق به وجود می‌آورد. تالار به تزئینات گچ بری و نقاشی‌های شیر و شکر مزین است. نقاشی‌ها به شیوه شیر و شکر، گچبری، بخاری گچبری شده، ارسی با شیشه‌های رنگی از تزئینات به کار رفته‌است. این ارسی‌ها، شاه‌نشین و محل ملاقات‌های رسمی بوده که دیوارهای آن با نقاشی‌هایی به سبک شیر و شکر آراسته شده‌است. یکی از از ویژگی‌های نقاشی شیر و شکر، برجسته به نظر رسیدن آن است.

خانهٔ مشروطه اصفهان مکان گردهم‌آیی آزادی‌خواهان، مردم، علما، روشنفکران و رجال سیاسی فرهنگی اصفهان وبختیاری بود تا دربارهٔ مشروطیت و حکومت قانون و امور مدنی مشورت و هم‌فکری کنند.

نام مشروطیت در حقیقت دربرگیرنده «قانون‌گرایی» و حکومت «مردم‌سالاری» و «مشورت» را به ذهن می‌آورد. به همین دلیل می‌توان با قدم گذاشتن در این خانه و مطالعهٔ اسناد و مدارک و تصاویر موجود در آن با فعالیت مشروطه‌خواهان اصفهان و مباحث و اندیشهٔ آنان آشنا شد.

علاوه بر این اتفاقات تاریخی مهمی در این محل روی داده‌است که قسمتی از فرهنگ و تاریخ شهر اصفهان و در حقیقت ریشه برخی از تحولات زندگی امروز ما را می‌توان در آن دید.

علاوه بر وقایع مربوط به دوران قبل از مشروطه مشروعه، جنگ اول جهانی و اوایل سلطنت رضاشاه پهلوی، این خانه محل زندگی و متعلق به محمدتقی رازی اصفهانی، شیخ رازی یا محمدتقی ایوانکی سر سلسله خاندان نجفی اصفهانی است که از چهره‌های مهم آن دوره و پدر محمدتقی نجفی اصفهانی و نورالله نجفی اصفهانی و استاد شیخ فضل‌الله نوری بوده‌است.

سومین جاذبه تاریخی این خانه، چشم‌انداز معماری زیبای آن است که از دو شاه‌نشین در جبهه شمالی و جنوبی بنا و نیز دوازده اتاق تشکیل شده‌است، که یادآور طرز زندگی و آداب و رسوم نیاکان ما می‌باشد.