خانه‌ی ابریشمی، اثری بجا مانده از خانواده‌ی حاج میرزا اسماعیل حاکمیه که در زمان ناصرالدین شاه، کلانتر رشت بود، می‌باشد و به همین علت به حاکم معروف شد. خانه‌ی ابریشمی را، پسر کوچک حاج حاکم به نام میر قاسم پیربازاری بنا کرده است و با وجود تغییرهایی که طی چندین سال در آن داده شده است، اثر هنری و تاریخی کم نظیر گیلان محسوب می‌شود. این بنا در سال هزار و سیصد و هجده هجری شمسی توسط حاج میرزا احمد ابریشمی از ورثه حاج میر قاسم خریداری شده است. ورودی اصلی و قدیمی خانه‌ی ابریشمی از جبهه‌ی جنوبی می‌باشد که با در چوبی دو لنگه به هشتی و از آنجا به حیاط ارتباط دارد. محوطه، با دیوارهای آجری قرمز، به ارتفاع پنج متر که با آهک، بندکشی شده، محصور شده است. دیوارهای ضلع جنوبی و شمالی در بالا، یک ردیف، رَف دارد. مساحت محوطه و بنا تقریبا دو هزار متر مربع و مساحت زیر بنا ششصد و پنجاه متر مربع می‌باشد. بنای اصلی، دو طبقه می‌باشد و هر طبقه دارای هشت اتاق است. اتاقک‌‌های همکف ساده بوده و هیچ گونه تزیینی ندارد. از هشت اتاق طبقه‌ی بالا، دو اتاق، یکی چینی خانه و بعدی، تالار آیینه با آینه کاری‌‌های دقیق و ظریف است که کنار هم قرار گرفته اند. دو اتاق با گچبری گل و بوته و قاب بندی برجسته‌ی سقف و بدنه آراسته شده و چهار اتاق دیگر ساده می باشند و تزیینی ندارند. در تالار چینی خانه، ظروفی منقوش به نقش گل و مرغ، در دوایری که با گچ بری‌ها احاطه شده، تزئینات بی شمار سقف، گیلویی ها، طاق ها، طاقچه‌ها و سردرها به همراه گچ بری‌‌های ظرفی در اطراف، پیش بخاری، این بنای مسکونی را در ردیف زیباترین منازل دوره قاجاریه قرار داده است. این خانه در ضلع جنوب شرقی میدان بسیج ( صیقلان )، کوچه شاعری واقع شده است. خانه ابریشمی در سال هزار و سیصد و هفتاد و نه هجری شمسی به شماره سه هزار و سیصد و شصت و پنج در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.