گوردخمه‌های اسحاق وند، سه گوردخمه در ابعاد مختلف هستند که در در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان هرسین و در صخره‌هایی واقع شده‌اند که در شمال شرقی روستای ده نو قرار دارند. نام اسحاق وند با توجه به روستایی که در آن نزدیکی قرار دارد برای این گوردخمه‌ها انتخاب شده است. این گوردخمه‌ها طبق نظر برخی از باستان‌شناسان، قدیمی‌ترین مقابر صخره‌ای سرزمین پارس هستند و به دوران مادها تعلق دارند. گوردخمه‌های سمت راست و چپ تزییناتی ندارند، اما در بالای گوردخمه‌ی میانی تصویر مردی به حالت تمام‌قد با چهره‌ای نیم‌رخ وجود دارد. این مرد لباس چین‌دار بلندی به تن دارد و دست‌هایش را به حالت نیایش بلند کرده است. در مقابل او مشعل و آتش‌دان قرار دارد و یک هیکل کوچک در پشت آتش‌دان ایستاده که دست‌هایش بلند است و شیئی در دستان خود دارد.
قدمت گوردخمه‌ی اسحاق‌وند
با توجه به توضیحاتی که پیرامون گوردخمه‌های ایرانی در همین مقاله آورده شد، گوردخمه‌های اسحاق‌وند مربوط به دوره‌ی مادها هستند، اما در بین باستان‌شناسان درباره‌ی قدمت این گوردخمه‌ها اختلاف نظر وجود دارد که مهم‌ترین این نظرات، متعلق به ارنست امیل هرتسفلد، ایران‌شناس آلمانی، است. هرتسفلد، گوردخمه‌ی میانی را منسوب به گئوماتای مغ (بردیای دروغین) می‌داند و معتقد است نام سکاوند با توجه به محل قتل گئوماتای مغ توسط داریوش یکم که قلعه‌ی سکوند بوده، بر این گوردخمه‌ها گذاشته شده است.
